Üsyandır boğazımda düyümlənən arzu,
Əllərim bağlı, dizlərim yerdə,
Dilim tutmur, sözüm keçmir.
Əllərimdən çıxıb hərşey,
Dırnaqlarımdır saxlayan məni,
Zaman deyəsən aldadır məni?!
Bir cana möhtac qalmısan,
Qanından xəbərsiz yaşayırsan,
Hər biri bir sabah, ümid, bir zamandır
Sabahın açılmaz, ümidin sınar,
Zaman bilmirsən hələ nə edər
Alar hər şeyini əlindən, yox edər səni,
Zaman deyəsən aldadır məni?!
Sevmişdim ozaman mən səni,
Yanılmışdım, yoxsa haqqa gəlmişdim bilmirdim
Ömrümün səbəbiydin,
Xəbərim yoxdu, xəbərsizdim,
Arada bir xatırlayırdım,
Ətrafım, gördüklərim, vurulan, duran, yıxılan
Ayrıldım səndən,
Gözüm açıldı, qulağım duydu
Ağlım apardı buralardan məni,
Zaman yenədə aldadır məni?!
Qanın tərə qarışıb insanım,
Sözün sətrə qarışıb yazarım,
Qələmin tikanlı telə dolaşıb,
Ağzında kirli əllər,
Qollarında göyərtilər,
Beynində boş fikirlər sürüyür səni
Bu mənə dərd olur
Sonumuz gəlir, qorxudur məni
Zaman aldadır məni!?
Keçmişimi oxudum, gələcəyimi yazdım
Hərdən durdum sağıma soluma baxdım
Hardayam bilmirəm
Yalandayam,
Doğru həmişə aldadır məni,
Onun kimi!
Zamanda həmişə aldadır məni!
Gözlərindən yazardım gərək.
Saçlarından, boy-buxunundan
Əlim gəlmədi, sətirlər razı olmadı
Alınmadı,
Bunu görməlisiniz, bilməlisiniz,
Oxumalısınız
Yalan demirəm zaman kimi
Onun işi aldatmaqdır məni
Zaman həmişə aldadır məni!?
Eşidirsən?!
Gözlərin mane olursa bağla gözlərini,
Qulaqlalarını da tut,
Dilin nələr söyləyir,
Ürəyinlə dinlə.
Aldanmarsan, eşit məni
Zaman həmişə aldadırdı məni!
Cahid İsmayıloğlu
31.07.2005
